Συντάκτης: Παναγιώτης Φραγγεδάκης

Όπως καθόμουνα κι έπινα το ουζάκι μου , συνοδεία μεζέ μου έρχεται
η φλασιά : «Μωρέ συ Μανώλη , πως λένε το μαγαζί του πατέρα σου»; Το παράξενο είναι , πως αυτή η απορία μου δημιουργήθηκε
ακριβώς…18 χρόνια μετά από την πρώτη φορά που πήγα εκεί !!
«Δεν έχει όνομα το μαγαζί , ο καθένας το λέει όπως θέλει» , μου
αποκρίθηκε !! Του απαντώ : «Όταν με πρωτοφέρανε εδώ , μου
μίλησαν για το καφενεδάκι του Μανούσου , του πατέρα σου» . «Ε,
τότεσας λέγε ντο έτσι» ! Δεν είχα λόγο να διαφωνήσω !! Δεν είναι
διαφημιστικό αυτό το σημείωμα…Το γράφω για να δείξω , πόσο
εύκολο είναι να περνάς καλά και απλά , χωρίς να ξεπαραδιάζεσαι !!
Το καφενεδάκι του Μανούσου βρίσκεται στο Ρέθυμνο , εδώ και
δεκαετίες , Εθν.Αντιστάσεως και Βενάρδου γωνία . Το στήσιμό του ,
παραπέμπει στην δεκαετία του ’60 κι αυτό σίγουρα , είναι μέρος της
γοητείας του . Ο χώρος του δεν είναι πολύ μεγάλος , ευτυχώς η
αυλή το βγάζει ασπροπρόσωπο , παρά την παρουσία
ενός…περιπτέρου στη γωνία της , που γκρούβει κάπως το
συμπαθέτατο αυτό καφενείο .

Η Diamant Vranken Βrut  , πίνεται ευχάριστα και σαν απεριτίφ . Η τραγανή οξύτητά της , θα μας ανοίξει για τα καλά την όρεξη . Μπορείτε , επίσης , να τη συνδυάσετε με : 

• Mπρουσκέτες ψητών λαχανικών και απαλού . στη γεύση , κρεμώδους τυριού.
• Ψάρια , όχι όμως πολύ λιπαρα . Η οξύτητες που έχει αυτή η σαμπάνια , μπορούν να ισορροπήσουν θαυμάσια και τηγανητό ψάρι ή θαλασσινά . 
• Βολβό σελινόριζας με λεμόνι και χονδρό αλάτι , μαζί με πράσινες ελιές . 
• Φρούτα , όχι ομως πολύ γλυκά (ροδάκινο , κάπως άγουρο αχλαδόμηλο , βερύκοκο , βανίλια) . 

Το οικονομικό σύστημα του λεγόμενου δυτικού κόσμου , γενικώς , δε διακρίνεται για τη στοργή του , προς τους εργαζόμενους . Υπάρχουν , όμως και οι εξαιρέσεις . Αυτές , δεν προκύπτουν από αγάπη προς το προσωπικό , αλλά από την απλή λογική που λέει ότι , το χαρούμενο κι ευχαριστημένο προσωπικό παράγει καλύτερο έργο .

 Υπάρχουν λοιπόν εταιρείες που καταλαβαίνουν το συμφέρον τους..Που αντιλαμβάνονται ότι ο δυστυχισμένος εργαζόμενος , δε θα δώσει ποτέ το σύνολο της ποιότητας που μπορεί , στην όποια δουλειά του…

Που γνωρίζουν πως , ο καλοπληρωμένος κι ευχαριστημένος υπάλληλος δε χρειάζεται κανενός είδους «καρφιά» τριγύρω του για να δίνουν «αναφορά» , στον πάσχοντα από σύνδρομο καταδίωξης εργοδότη ή προ’ι’στάμενο , αλλά προστατεύει , από μόνος του , τα συμφέροντα της εταιρείας και προσπαθεί για το καλύτερο . 

Οι φονιάδες με τα τιμόνια Γράφει ο Παναγιώτης Φραγγεδάκης Συγχωρέστε με εάν θα γίνω δυσάρεστος , αλλά κάποια πράγματα είναι ζωτικής

Να πω την αμαρτία μου , συνεπαρμένος από τις ερυθρές «ναυαρχίδες» του οινοποιείου «Μοναχικός» , «Φραγκόσπιτο» και «Ώριμος» , για χρόνια δεν είχα δώσει την πρέπουσα σημασία στον ερυθρό «Έφηβο» . Είχα σκεφτεί , πως μάλλον επρόκειτο για άλλο ένα κρασί δεξαμενής , οπότε (νόμιζα πως..) ήξερα τι να περιμένω…Το πόσο «αδίκησα» αυτό το κρασί , συνειδητοποίησα στα «Οινοκρητικά» του 2018 , όταν ζήτησα από τον Νίκο να μου βάλει στο ποτήρι…Μόλις το δοκίμασα , η φράση βγήκε αυθόρμητα : «Βρε Νίκο είσαι σίγουρος πως , αυτό που δοκιμάζω , δεν έχει περάσει από βαρέλι» ;